Maandag 8 juni, dag 16 Tour du Pays Bas

9 juni 2020 - 's-Gravenzande, Nederland

Vandaag had ik de zwaarste toch van mijn vakantie. Van Geldrop naar huis. Dit is een afstand van 152 kilometer. Deze route heb ik al meerdere keren gefietst maar altijd andersom. Dat is makkelijker gezien we in ons landje meestal westenwind hebben. De vooruitzichten voor vandaag waren wisselend maar dat ik tegenwind zou krijgen in het laatste stuk was duidelijk. Mijn planning is om rond 8.00 uur te vertrekken en voor 18.00 uur thuis te zijn. Ik kon namelijk bij Loes, Wesley en de kinderen mee-eten. Dat moet dus wel lukken. Om 7.00 uur opgestaan en ontbeten met mam en om 8.00 uur reed ik de straat uit. Eerst een stuk langs het kanaal, lekker om weer opgang te komen, daarna Eindhoven door richting Oirschot en weer verder langs het Wilhelminakanaal. Dit kon ik volgen tot Oosterhout. Prima weg, grote delen zijn opnieuw aangelegd waardoor je daar een heerlijk breed fietspad hebt. Na 2,5 uur fietsen had ik de eerste 50 km gedaan. Ik ben even op een bankje gaan zitten, banaantje gegeten, wat gedronken en verder gegaan. De navigatie had ik niet nodig. Leuk om te merken. Onderweg was nergens iets open maar dat had ik op maandagochtend ook niet verwacht en om Oosterhout in te fietsen had ook geen zin volgens mij. Dus doorgefietst. In Den Hout nog even langs het cafeetje gefietst waar ik wel vaker had gezeten maar dat was ook nog dicht. Verder gefietst naar Hoge Zwaluwe. De kerk=restaurant was ook dicht. Daar ben ik toen in een abri gaan zitten omdat het begon te regenen. Twee broodjes gegeten en wat gedronken. Van lieverlee ging het harder regenen en ik vertrok met regenjas aan. Van Hoge naar Lage Zwaluwe. Het pad in Lage Zwaluwe is al niet prettig maar met regen helemaal niet. De weg door het dorp is smal en allemaal kleine gladde stenen waarbij de kans op uitglijden aanwezig is. Rustig doorgefietst en uiteindelijk kwam ik voor de Moerdijkbrug te staan. Regenjas kon weer uit maar de wind was na deze bui wel aangetrokken.  Na de Moerdijkbrug kwam ik weer op een mooi nieuw fietspad terecht dat net iets anders liep dan mijn gebruikelijke route. Het fietspad liep parallel aan de Dordtse Kil. Heel mooi. De Kiltunnel ingegaan en ik merkte dat het fietsen zwaarder viel. Het omhoog fietsen koste me wel moeite 😩🤪 en ik moest nog zo’n eind. Na de Kiltunnel richting Heinoordtunnel. Daartussen fiets je in grote open vlaktes. Rustig aan gedaan en dat ging wel. Inmiddels liep ik al een half uur uit op mijn geplande 20 km per uur maar dat was prima aangezien ik ook al 2 pauzes had gehad. Na de Heinoordtunnel ging ik richting Spijkenisse. Dit is een heel mooi stuk om te fietsen. Je fietst dan deel langs de oude Maas en over een mooi golfterrein.  Rond 14.00 uur had Loes mij ge-appt hoever ik was. Ik had op dat moment al 100 km gefietst dus normaal gesproken zou ik half 5 bij haar kunnen zijn. Echter de harde wind en het geploeter begon na Spijkenisse.  Nog 35 km te gaan. Ondertussen kreeg ik ook last van zadelpijn. Mijn bovenbenen vonden het ook genoeg voor vandaag. Toch verder gefietst over de Brielse Maasdijk. Een dijk van ongeveer 10 km lang met heerlijke aanvankelijk nog zij wind maar al gauw werd het tegenwind. Pffff. Eindelijk zag ik de brug richting Rozenburg. wat was dat klimmen zwaar. In Rozenburg Kwam de pont net aanrijden. Ik wilde erop fietsen maar moest terug om een kaartje uit de automaat te halen. Je kon namelijk alleen met pinnen betalen. Fiets neergezet en teruggelopen, kaartje gehaald en weer naar de boot. Deze had gelukkig gewacht op mij. Mocht ik nog de boot niet op. Mondkapje verplicht! De hele reis, tot Geldrop hadden deze in mijn stuurtas gezeten. In welke van de 4 tassen zaten ze nu? Brrrr. In de derde tas die ik open maakte zaten ze. Ik wist gelukkig wel dat ze in een zijtasje van en van de tassen zaten. Mondkapje op, stelde echt niks voor, en ik mocht mee. Toen begonnen de laatste kilometers ploeteren. Min of meer had ik een afspraak dat ik Wesley kon bellen als het niet meer ging, maar ja dan moet er echt iets ergs zijn waardoor het niet kan. Opgeven is namelijk geen optie! Ik was inmiddels nog een uur verder uitgelopen op mijn schema. Om 17.35 stond ik eindelijk voor mijn huis. Binnen gekomen belde Loes hoe laat ik dacht bij hun te zijn. 
Ik heb even andere kleren aangetrokken en ben naar hun toe gelopen (500 meter), fietsen ging niet meer 😂😂.  Daar werd ik hartelijk ontvangen en kon ik aanschuiven aan een pastaschotel. Wat had ik een honger. Blij om iedereen weer even gezien en gesproken te hebben kon ik met mijn auto ( die stond daaR voor de deur) naar huis. Een heerlijk warm bad genomen, nog even TV gekeken en toen naar bed. De komende week heb ik nog vrij dus dan ook de andere kinderen even opzoeken en bijpraten. Deze laatste dag viel niet mee Maar het was weer een hele mooie fietsvakantie, dit keer in Nederland.

(1600km)

7 Reacties

  1. Jan van Westerneng:
    9 juni 2020
    Wat wind niet allemaal met je kan doen Marjon, en dat opgeven geen optie is dat ken ik, want ik vind het helemaal top wat je deed in zo'n korte tijd, ik had hier 2 uur langer voor nodig gehad.
  2. Marjon:
    9 juni 2020
    Ja jij hebt er ervaring mee Jan!
  3. W.A.A. Hoppermans:
    9 juni 2020
    Geweldig Marjon, GEFELICITEERD met jouW super, super prestatie. Ja, en jouw moeder kennende weet ik dat opgeven niet in jullie woordenboek staat. Nu uitrusten en nagenieten van deze bijzondere tour door Nederland.
  4. Marjon:
    9 juni 2020
    Ja het was inderdaad geweldig. Ik heb er van genoten!
  5. Trees Persoon:
    9 juni 2020
    oh Marjon, wat een tocht zeg! Knap gedaan hoor, nu even rustig aan doen.
  6. Marjon:
    9 juni 2020
    Ja het was helemaal geweldig!
  7. Jose:
    9 juni 2020
    Goed gedaan Marjon! Heerlijk te lezen, ik leef helemaal met je mee. Je bent echt een kanjer.
    Lekker nog een weekje vrij, even bijkomen van de vakantie 😜😂.